Blaðrað útí eitt

Ég lifi í blekkingu

Og blekkiningin er sú að hlutirnir séu að fara að róast hjá mér...skil barasta ekki hvernig mér tekst að hafa alltaf svona mikið að gera ???? Er búin að vera að þjást af þessum kvilla síðan í menntó..hef þó lært að lifa með honum þ.e. ég er hætt að keyra mig alveg út... tek pásu þegar ég sé að stefnt er í óefni (annað en í menntó, þegar að ég keyrði mig út nokkrum sinnum sem endaði í rúmlegu og sótthita)....
Er búin að vera að halda því fram að nú eftir sumarið eigi nú allt að fara að róast... en nú er veturinn kominn og ég sé ekki fyrir endan á törninni...á bara eftir að gera of mikið...fúff fúff...en hvað er ég að kvarta ef að ég hef lítið að gera líður mér illa, þar sem ég er ekki að gera neitt...þetta er skrítin heimur sem ég lifi í ... o þó kannski er ég bara skrítin...
Jæja best að fara að gera eitthvað af viti ...

posted by Bryndís @ 11:23